Jakie są Dolomity? Dolomity to góry absolutnie niezwykłe. Idealne zarówno dla zawodowych wspinaczy, rodzin jak i osób starszych. Można tutaj wędrować w dolinach po łatwo dostępnych szlakach jak i wspinać się po najostrzejszych skalnych turniach. Dużą zaletą i atrakcją jest ich różnorodność z pięknymi krajobrazami na które składają się piękne szczyty, jeziorka, drewniane chaty i wielokolorowe formy skalne. Dolomity to góry dla każdego, w zależności od upodobań i zainteresowań. To kraina, która zapada mocno w serce i pamięć. Dlatego po powrocie do domu jeszcze długo rozpamiętujemy chwile spędzone wspólnie na górskich szlakach.
Via Ferrata – to (z jęz. włoskiego "żelazna droga") ubezpieczony szlak turystyczny, wyposażony dla celów autoasekuracji w linę stalową, stopnie, drabinki, mosty. Szczególnie popularny w Dolomitach. Pierwsze ferraty powstały w czasie I wojny światowej, w celu ułatwienia przemieszczania się żołnierzy między umocnionymi punktami w górach.
"Via Ferrata Gianni Lipella prowadzi na Tofanę di Rozes (3225 m). Via ferrata jest pięknie poprowadzona zachodnią ścianą tej góry. Jest dość długa i męcząca trzeba więc na nią zarezerwować cały dzień. Przed wyjściem na via-ferratę najlepiej zaopatrzyć się w czołówkę gdyż rozpoczyna się ona długą sztolnią z czasów I wojny światowej".
"Najwyższa z Tofan, Tofana di Mezzo (3244) wysyła na południe potężną, najeżoną wieloma turniami grań. Na jedną z nich, Punta Anna (2731) poprowadzono bardzo trudną, wymagającą technicznie drogę. Ferrata wiedzie w niezwykle eksponowanym, przepaścistym terenie - w połączeniu z via ferratą Aglio (prowadzącą na wierchołek Tofany di Mezzo) stanowi jeden z najbardziej ambitnych celów turystycznych w Dolomitach".
Początek ferraty Ivano Dibona jest bardzo widowiskowy, dobrze ubezpieczony i jedynym problemem na trasie mogą być tłumy ... Po krótkiej i ciekawej wspinaczce, jesteśmy na wierzchołku Cistallinio d'Ampezzo. Zejście z wierzchołka na wielką przełęcz kończy ten pierwszy odcinek. Ferrata jest sklasyfikowana jako trudna, ale nie ma tutaj wielu takich miejsc wymagających umiejętności wspinaczki, które na tego tupu ferratach są regułą – jest natomiast bardzo długa i żmudna w pokonaniu piechotą.
W skalnym masywie Pomagagnon na grani, znajduje się pozornie niezbyt imponujący szczyt Punta Fiames o wysokości 2240 m. Na jego wierzchołek poprowadzono dość trudną i eksponowaną via ferratę Strobel. Nazwa drogi pochodzi od nazwiska słynnego alpejskiego przewodnika, pochodzącego z okolic Cortiny d'Ampezzo, który zginął w czasie wspiaczki, na ścianie Pomagagnon. Droga jest poprzecinana licznymi długimi półkami na wschodnich urwiskach ściany.
Punkt wyjścia znajduje się przy restauracja Fiames (przy szosie Cortina - Dobiacco). Zmierzamy trasą numer 208, wśród kosodrzewiny, zboczem w kierunku dużego żlebu. Po krótkim podejściu początek ferraty, oznaczono tradycyjną tablicą. Po stosunkowo przyjemnej wspinaczce w pionie dostaniemy się na dużą szeroką półkę, która przecina poziomo urwisko. Dalej przemieszczamy się eksponowanymi trawersami ku górze skąd roztaczają się piękne widoki na szczyt Col Rosa, masyw Cristallo i Croda Rossa. Całkowite wejście na Punta Fiames od Fiames powinno nam zająć około 2-2,5 godz. Zejście odbywa się stromym, piarżystym żlebem w dół, do Fiames (ok. 1,5 godz.), lub zejście do samej Cortiny d'Ampezzo co powinno trwać ok. 2-2,5 godz.
Via ferratę Michelli Strobel to wspinaczka w trudnej, eksponowanej skale z kilkoma powietrznymi punktami.
Nazwa ferraty pochodzi od szczytu Averau 2595 m. Jest to trasa łatwa, która jest idealna na początek wyjazdu. Startujemy z przełęczy pod samym szczytem spod schroniska. Po krótkim marszu jesteśmy przy ferracie. Samo wejście i zejście, to łatwa i przyjemna wspinaczka w ciekawie uformowanej skale, którą można przejść w dwóch wariantach. Dalej zostaje już całkowicie trekkingowe wejście na szczyt skąd roztacza się piękna panorama na Marmoladę, Tofane, Antelao i Pelmo. Zejście w kierunku pięknych skał Cinqeu Torri i dalej górskim szlakiem na Passo Falzarego.
Col Rosa (2166 m), to stosunkowo niewielki szczyt jak na Dolomity oddzielający swoją granią Dolinę di Fanes od doliny rzeki Boite. Na jego południowo-zachodniej części na urwiskach skalnych wytyczono krótką, ale trudną i eksponowaną via ferrate. Skała daje dobre i pewne chwyty z niewielką ilością sztucznych ułatwień, co daje wspinającym dużo przyjemności. Od czasu do czasu napotykamy na niewielkie półki skalne dające wytchnienie. Po wejściu na szczyt można wpisać się w księgę pamiątkową i podziwiać piękne widoki na masywy Cristallo i Tofan, oraz rdzawo-czerwony szczyt Croda Rossa.
O ile wspinaczka daje dużo satysfakcji wspinaczom, to zejście z Col Rosa jest długie, żmudne i męczące.
Ferrata poprowadzona w eksponowanym terenie, wymaga dobrego obycia w skale.
Wejście na Col Rosa można poprzedzić przejściem do wodospadu Cascata di Fanes. Jest to bardzo przyjemne przejście zabezpieczone stalową liną. Dużą atrakcją dla wielu osób jest możliwość przejścia za strumieniem wodospadu. Dalej schodzimy w dół ferratą wąskim wąwozem.
Torre Toblin to nieduża turnia (2617 m) położona w sąsiedztwie znanego szczytu Monte Paterno (2744 m). Na jej północnej ścianie poprowadzono eksponowaną i ciekawą ferratę. Droga prowadząca na szczyt pełna jest śladów (drut kolczasty i stanowiska strzelnicze) z historii gdzie toczyły się zacięte walki między Włochami i Austriakami. Na Torre Toblin stacjonowali Austriacy, którzy ostrzeliwali Włochów zajmujących Monte Paterno. Na trasie zwanej "Droga drabin" (z niem. Leitnersteig) spotkamy wiele sztucznych ułatwień (drabinki, klamry) pomagających wejść na szczyt. Z racji bliskości schroniska "Locatelli" panuje tu spory ruch na ferracie co powoduje często sypanie się z góry kamieni.
Aby dojść do ferraty idąc od strony Tre Cime trzeba przejść na stronę północną góry. Początek drogi to dwie w miarę łatwe ściany i trawers. Potem czeka nas ciąg drabin poprowadzonych z obu stron komina, które trzeba pokonać tzw. zapieraczką w dość eksponowanym terenie. Poźniej jest już łatwiej, chociaż koncentrację trzeba zachować do samego końca, gdyż przed wejściem na szczyt musimy pokonać 4 metry pionowej ściany.
Na szczycie nagrodą jest piękny widok na potężne turnie Tre Cime di Lavaredo (2999 m).
Termin:
15-23 lipca i 23-31 lipca 2016
Koszt wyjazdu, przypadający na uczestnika wynosi: 2100 zł
Cena zawiera: ubezpieczenie alpinistyczne, 7 noclegów w namiotach na komfortowym kempingu w Cortina d Ampezzo, wyżywienie: 7 śniadań, 1 kolacja, opiekę kierownika wyprawy, przejazd na trasie: Warszawa – Cortina – Warszawa, oraz przejazdy lokalne (dojazdy do górskich szlaków)
Organizator zapewnia: pakiet żywieniowy – 7 śniadań, osprzęt linowy (uprząż, lonża asekuracyjna, kask, karabinki samozatrzaskowe)
We własnym zakresie: należy zabezpieczyć: śpiwory, odpowiednie obuwie i ubranie, latarki czołówki, palniki i maszynki do gotowania, butany, kubki, menażki
Cena nie zawiera: - pakietu 6 ciepłych posiłków po wędrówce - dodatkowo płatne 150 zł, biletu na wjazd kolejką górską na jednej z tras: 12 EUR.
andata - wjazd w jedną stronę
attrezzato - ubezpieczony, wyposażony, uzbrojony
baita - szałas, bacówka
bellissimo - przepiękny
bivacco - mały schron turystyczny w wysokich górach, biwak, obozowisko
camoscio - kozica
campanile - dzwonnica, wieża przy kościele
cappuccino - słodka kawa z mlekiem
cima - góra, szczyt, czubek
cinque - pięć, piątka
forcella - przełęcz wysoko w górach np. pomiędzy szczytami, przełączka
funivia - górska kolejka linowa
galleria - tunel
ghiacciaio - lodowiec
lago - jezioro
lungo - długi, daleki
marmotta - świstak
monte - góra
nevaio - pole śnieżne
nuvola - chmura
parco nazionale - park narodowy, rezerwat
passo - szeroka, rozległa przełęcz np. między masywami górskimi
pista - szlak, trasa narciarska
rifugio - schronisko, schron, szałas
ritorno - powrót, droga powrotna
salita - wjazd, podejście, droga pod górę
sasso - kamień, głaz
scesa - zjazd, zejście
scoiattolo - wiewiórka
sentiero - ścieżka, dróżka, szlak
siesta - przerwa w porze obiadu
tabaccheria - kiosk z art. tytoniowymi i gazetami, tam się kupuje mapy i widokówki
temporale - burza, ulewa, wichura
torre - wieża, baszta
valle - dolina
via ferrata - potocznie: żelazna ścieżka
